Metoda Weroniki Sherborne sprzyja rozwojowi wyobraźni, pomysłowości dzieci, kształci orientację w schemacie ciała i przestrzeni, rozwija zdolność koncentracji uwagi. Dzieci zdobywają zaufanie do otoczenia, kształtuje się pozytywnie ich obraz samego siebie i pozytywne nastawienie do świata. Pozytywna postawa wobec siebie i otoczenia staje się źródłem motywacji działania i otwarcia na nowe doświadczenia, co ma decydujące znaczenie w procesie uczenia się.
Grupa:6-latki Temat kompleksowy: Witaj przedszkole. Temat dnia: Poznajemy siebie i kolegów - zestaw ćwiczeń według metody Weroniki Sherborne. Cele ogólne:
- poznanie własnego ciała i odczuwanie go w kontakcie z elementami otoczenia, dzięki poruszaniu się w przestrzeni,
- posługiwanie się liczebnikami głównymi,
- stworzenie atmosfery radości, zabawy, możliwości osiągnięcia sukcesu,
- malowanie farbami plakatowymi swojej postaci,
Pomoce dydaktyczne:
- strój gimnastyczny
- kartki białego papieru
- farby plakatowe
- pojemniki z wodą
- pędzle
Przebieg zajęcia:
- Nauczycielka zachęca do ćwiczeń prowadzących do poznania własnego ciała:
- ".Leżenie na plecach, na brzuchu, ślizganie się w kółko na pośladkach, czołganie się."
- "Maszerujemy i biegamy".
- "Podnoszenie wysoko kolan".
- "Chodzenie na sztywnych nogach, na gumowych nogach".
- "Uderz o podłogę piętą, całą stopą".
- "Dotknij łokciami kolan naprzemiennie".
- "Wytrzeszczanie i mrużenie oczu, zabawne miny".
Cele szczegółowe:
- dziecko leży na plecach, na brzuchu, ślizga się w kółko na brzuchu, kręci się w kółko itp.,
- potrafi maszerować, biegać w kole,
- potrafi podnosić wysoko kolana,
- umie chodzić na sztywnych nogach i na gumowych nogach,
- potrafi uderzać piętą, stopą o podłogę,
- wykona naprzemienny ruch kolano- łokieć,
- dziecko potrafi robić miny, wyczeszczy oczy,
- zrobi minę złą, smutną, wesołą straszną itp.
- Nauczycielka zachęca do ćwiczeń pozwalających zdobyć pewność siebie i poczucie bezpieczeństwa w otoczeniu:
- dzieci tworzą "tunel", pozostałe dzieci czołgają się pod tunelem na plecach, brzuchu,
- "Zrób mostek"- jedno dziecko potrafi zrobić mostek a drugie obchodzi go na czworakach, przechodzi nad, pod, dookoła.
Cele szczegółowe:
- dziecko tworzy tunel,
- dziecko potrafi się czołgać.
- Cwiczenia ułatwiające nawiązanie kontaktu i współpracy z partnerem i grupą:
- " Ciągnij za kostki partnera leżącego na plecach lub brzuchu",
- "Prowadź niewidomego"-ćwiczący zamyka oczy i jest oprowadzany,
- "Ciągnij za ręce".
Cele operacyjne:
- dziecko potrafi ciągnąć kolegę za kostki,
- dziecko wie jak ciągnąć kolegę za ręce.
- Nauczycielka zaprasza do ćwiczeń "przeciwko" w parach:
- "Skała"- ćwiczący staje w rozkroku podparty lub siedzi mocno podparty o podłoże, współćwiczący próbuje przesunąć" skałę" pchając go lub ciągnąc,
- "Worek"- dziecko leży na plecach a drugie dziecko przewraca je na drugą stronę,
- "Paczka"-dziecko zwija się w kłębek a współćwiczący usiłuje "rozwiązać paczkę" ciągnąc go za ręce i nogi.
Cele operacyjne:
- dziecko pcha współćwiczącego w różnych kierunkach,
- dziecko przewróci współćwiczącego na drugą stronę,
- dziecko próbuje rozwiązać kolegę, ciągnie kolegę za nogi, ręce.
- Cwiczenia "razem" w parach (obydwaj partnerzy aktywni):
- dzieci siedzą złączeni plecami, po czym wstają nie odrywając się od siebie, napierają na siebie plecami tak, aby obydwaj powstali,
- "Kołysanie się"- partnerzy siedzą przodem do siebie z lekko zgiętymi nogami, trzymają się za ręce lub przeguby, na zmianę kładą się na plecy i są przyciągani przez partnera,
Cele operacyjne:
- dziecko potrafi współpracować z partnerem,
- Ćwiczenia "razem " w grupie.
- "Huśtanie"- dwóch współćwiczących huśta trzeciego, trzymając go za kostki i nadgarstek,
Cele operacyjne:
- dziecko trzyma kolegę za kostki i nadgarstek.
- Nauczycielka zachęca do namalowania siebie "Mój portret". Prosi o wykorzystanie całej palety kolorowych farb. Zorganizowanie wystawy prac dzieci pt. "Mój portret".
Cele operacyjne:
- dziecko namaluje siebie, wyszczególni części ciała: głowa, ręce, szyja, tułów, nogi ,
- umie rozplanować pracę na całej stronie kartki, dziecko ustosunkuje się do prac innych kolegów, powie co mu się podoba,
- wybierze najładniejszą pracę,
- policzy prace zgromadzone w sali.
Opracowała: Lidia Konieczna |